• Barajar
    Activar
    Desactivar
  • Alphabetizar
    Activar
    Desactivar
  • Frente Primero
    Activar
    Desactivar
  • Ambos lados
    Activar
    Desactivar
  • Leer
    Activar
    Desactivar
Leyendo...
Frente

Cómo estudiar sus tarjetas

Teclas de Derecha/Izquierda: Navegar entre tarjetas.tecla derechatecla izquierda

Teclas Arriba/Abajo: Colvea la carta entre frente y dorso.tecla abajotecla arriba

Tecla H: Muestra pista (3er lado).tecla h

Tecla N: Lea el texto en voz.tecla n

image

Boton play

image

Boton play

image

Progreso

1/9

Click para voltear

Rango de Cartas a estudiar

a través

9 Cartas en este set

  • Frente
  • Atrás
Lírica medieval galego-portuguesa
-Composicións poéticas
-Escritas en galego-portugués
-Entre finais do S.II e mediados do XIV.
-De temática profana (a maioría) e relixiosa.
-Prodúcese en condicións de prosperidade económica
-Xeran cultura trobadoresca
-Destinadas a transmitirse oralmente
Cantigas de amor vs. Cantigas de amigo
-As cantigas de amigo foron as primeiras composicións. Teñen carácter autóctono. Conteñen elementos populares e tradicionais (reflicten paisaxe, relacións sociais e vida cotiá de Galicia).

-As cantigas de amor entran a través do Camiño de Santiago ou das cortes de León e Castela. Están máis influídas polas cantigas provenzais (máis relacionadas coa vida luxosa e moi lonxe de Galicia).
*rei D. Dinís critica a pouca autenticidade do amor das cantigas provenzais: "só troban no tempo da frol".
Ámbito xeográfico
-Centro impulsor Santiago de Compostela
-Espállase polas cortes de León, Castela e Portugal.
Orixes
-Creacións autóctonas de tipo popular que se verían influenciadas pola lírica provenzal ó intentar imitar os trobadores galegos as composicións insipiradas na ideoloxía do amor cortés.

-Tese folclórica: "pobo creador", nace da tradición popular.
-Tese medio-latina: fenómeno da alta cultura, con orixe na poesía latina medieval dos goliardos.
-Tese arábico-andaluza: establece as fontes da lírica románica na poesía árabe e na súa cultura, que chegaría a Europa occidental a través da Península. Relación cantigas de amigo e kharxas.
-Tese litúrxica e paralitúrxica: céntrase na música e nas formas rítmicas. Fai derivar a lírica trobadoresca das formas da poesía da Igrexa cristiá.
Cronoloxía
-Máis ou menos
-Inicio 1200> primeiro texto atopado (houbo máis antes)
-Máximo esplendor> 2ª metade do s. XIII (Afonso X, D.Dinís)
-Final 1354> morre don Pedro, conde de Barcelos, fillo do rei don Dinís (Portugal, últimos mecenas de trobadores).
Tradición manuscrita
-Proceso de recompilación e copiado das cantigas que conduciu á confección dos Cancioneiros.

Trobadores elaboraban poema por escrito>> dábase a coñecer oralmente >>> recompilábanse por escrito
Algúns cancioneiros e códices
-Cancioneiro de Ajuda> incompleto, sen nome de autores e sen notación musical.
-Da Biblioteca Nacional: recolle máis de 1200 cantigas
-Cancioneiro da Vaticana.
-Cancioneiro de Berkeley
-Pergamiño VIndel: 7 cantigas de Martín Codax con música. Único exemplo de cantigas de amigo con música.
-Pergamiño Sharrer: 7 cantigas de amor de D.Dinís.
-Tavola Colocciana: índice dun códice perdido)
Autores e intérpretes
Trobadores: nobreza (desde os infanzóns ata os reis). Compoñían as cantigas e entregábanllas ós xograres para interpretalas. Medio de vida ou de ascenso social (para a nobreza máis baixa). Diversión e pracer para a nobreza máis alta.

Xograres: divertían ó público con distintas habilidades (teatro, mímica, malabarismo, música). Interpretaban as composicións dos trobadores, algúns compoñían as súas propias cantigas (segreis).
Non eran nobres, cobraban pola súa arte. Posto fixo ou viaxes por diferentes lugares.

Soldadeiras: acompañaban os xograres (cantaban, bailaban, tocaban instrumentos). TIñan sona de prostitutas e foron satirizadas nas composicións (María Balteira).
Música
Poucas mostras
>6 cantigas de amigo de Martín Codax (Pergamiño Vindel)
>7 cantigas de amor de D.Dinís (P.Sharrer).
-Música elemento relevante.